που γεννά σε όλους μας έντονη συναισθηματική φόρτιση. Η μητέρα είναι η αγάπη, το νοιάξιμο, η φροντίδα, η αγκαλιά, η συγχώρεση.
Ο νους μας πάει στις μανούλες όλων των ηλικιών, όλου του κόσμου και στις μανούλες που έχουν ένα διαφορετικό, ιδιαίτερο παιδί.
Ο νους μας πάει σε αυτές τις μαμάδες…
…που το αίσθημα της καραντίνας και της κοινωνικής απομόνωσης τους είναι ένα χρόνιο γνώριμο βίωμα
…που αυτό το δύσκολο χρονικό διάστημα της καραντίνας ανέλαβαν επιπλέον ρόλους
…που μόνες τους πορεύονται για το παιδί τους, χωρίς τη στήριξη σημαντικών άλλων στη ζωή τους
…που είναι μεγάλη πολυτέλεια μέσα στην καθημερινότητά τους να έχουν λίγο χώρο και χρόνο μόνο για τον εαυτό τους
…που προσπαθούν ως καλοί ακροβάτες να ισορροπήσουν ανάμεσα στις ανάγκες του παιδιού τους, που θέλει ιδιαίτερη φροντίδα, στις ανάγκες τις δικές τους και των υπολοίπων ατόμων μέσα στην οικογένεια
…που κοιτούν κατάματα όσους τους κοιτούν επίμονα
…που η αξιοπρέπειά τους είναι δυσανάλογη με τη στήριξη που λαμβάνουν
…που παρά τις αυξημένες συναισθηματικές και καθημερινές πρακτικές δυσκολίες, συνεχίζουν με χαμόγελο, μέσα από τη δουλειά τους, να προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο
…που πολλές φορές καταχωνιάζουν τα συναισθήματά τους
…που μπορεί να νιώθουν ενοχές επειδή έχουν κουραστεί
…που δεν χάνουν το χιούμορ τους
…που ξέρουν να ζητούν βοήθεια
…που εμπιστεύονται το παιδί τους στους δασκάλους, στους θεραπευτές, στους ειδικούς
…που ξέρουν ότι δεν υπάρχει «η τέλεια μαμά»
…που ξέρουν να μοιράζονται την ιστορία τους και να εμψυχώνουν και τις νεότερες μαμάδες
…που καμαρώνουν για τα μικρά επιτεύγματα
…που μπορεί να μην έχουν ακούσει ποτέ τη λέξη «μαμά» από τα χείλη των παιδιών τους
…που βλέπουν στα μάτια του παιδιού τους τον ευαίσθητο Γιώργο, τον χαριτωμένο Κώστα, την τσαχπίνα Ελένη, την καλλιτέχνη Μαρία, την υπομονετική Ιωάννα. Όχι τις δυσκολίες, όχι το άτομο με αναπηρία.
Σε όλες αυτές τις μανούλες οφείλουμε μια ιδιαίτερη μνεία, ως ελάχιστη ένδειξη
σεβασμού για τη δύναμή τους.
Ελεωνόρα Κόκκινου, κοινωνική λειτουργός
Βάσω Ριζούλη, ψυχολόγος
Η Πρόεδρος
Δήμητρα Παππά
